Եկեք այսպես դնենք. Յուրաքանչյուր տղամարդ արժանի է այն կնոջը, որն ունի։ Այս դեպքում ամուսինը ծույլ է։ Կինը բերեց խեղկատակին և կնոջն ու սիրեկանին անմիջապես տնից դուրս հանելու փոխարեն, ընդամենը մի քանի առարկություն ասաց, որոնք այդ երկուսի մեջ կշիռ չունեին։ Ավելի մեծ նվաստացում էր, երբ կնոջը ծեծելուց հետո վերցրին ու շաղ տվեցին ամուսնու երեսին, իսկ նա նորից բիծ ապտակեց։
Տղան գիտի իր իրերը. նա դանդաղ և մեթոդաբար ծակում է նրան անուսի մեջ: Եվ նրան չի հետաքրքրում, թե որքան են ուռել իր շուրթերը և ինչպես է նա շոյում դրանք մատներով։ Կարծում եմ, որ կնոջը պարզապես անհրաժեշտ էր առնանդամ իր հեշտոցում, կամ այլընտրանքային կրկնակի ներթափանցում ֆալոմիտրայի հետ: Իսկ ո՞վ ասաց, որ կինը նույնիսկ օրգազմի է հասել։ Ես միայն տեսա, որ տղան իջավ իր հետանցքից և վերջ:
Ինչպիսի լկտի լուսանկարիչ, ցեխոտ պապարացի: Ներս մտավ պատշգամբից և համարյա ոսպնյակը մտցրեց ճտի ախորժակը։ Եվ նա պառկած է այնտեղ և մտածում է. «Ինչու՞ ամուսինս չի խոսում: Գուցե դա խեղկատակություն է: Եվ ամուսինը նույն բանն է մտածում նրա մասին, և նա սկսում է ավելի ուժեղ խրել նրա հետույքը: Եվ այդպես նրանք մի զույգ բերեցին: Շա՜տ, մենք պետք է փակենք վարագույրները։