Ես թույլ կտայի, որ իմ կինը նույնպես ծաղրվի: Պարզապես համոզվելու համար, որ նա բիծ է: Ցանկացած ճուտ պարզապես սպասում է դրան: Այդ շիկահերը դեմ չէ, որ իրեն ամբողջապես ջղայնացնեն: Այդ ռետինով շունը նրա ամուսինը չէ, դա հաստատ: Իսկ ամուսինը, որպես ճտի տերը, առանց չափից շատ զգուշավորության ծաղրում է նրան։
Եվ թվում է, թե էշը առանձնապես գեր չէ, բայց ինչու՞ է այդ ամենը բշտիկ: Իսկ ի՞նչն է տղամարդուն այդքան դաժան դարձնում: Նրա էշը լիզելով ու մատները մեջը խցնո՞վ։ Դաժանն այն է, երբ պատռում ես կնոջ շորերը և առանց նախապատրաստվելու կտրուկ ծակում ես նրան էշի մեջ: Կամ բերանի մեջ երկար ու խորը բաբախում է առանց ուշադրություն դարձնելու այն փաստին, որ տիկնոջ համար դժվար է և երբեմն դժվարացնում է շնչելը: Եվ սա միանգամայն նորմալ կենցաղային սեքս է, նույնիսկ դերային խաղ չէ։
Գոնե ավելի հեռու: